Zaman yetmiyor diyoruz ;Ama neye yetişmeye çalıştığımızı
Kimse tam olarak bilmiyor
Sabahlar alarm sesiyle başlıyor akşamlar ekran ışığında bitiyor
Arada bir yerlere gidiyoruz bir şeyler yapıyoruz
Ama gerçekten yaşadığımız anlar
Parmakla sayılacak kadar az
Hep bir sonraki işi ,bir sonraki başarıyı ,bir sonraki iyi haberi bekliyoruz
Sanki hayat şimdi değil;sonra başlayacak gibi
Ama sonra dediğimiz şey her seferinde biraz daha geç kalıyor.
Kimse farkında değil oysa ki
Bu kadar koşarken gerçekten nereye gidiyoruz ?
En önemlisi kime dönüşüyoruz?